บทความ โดย อาทิตย์ เลิศรักษ์มงคล (Sun) 5 มิถุนายน 1968 เพียงไม่ถึง 3 เดือนหลังการลอบสังหารมาร์ติน ลูเธอร์ คิงก์ ความอืมครึมในประเทศอเมริกากลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อโรเบิร์ต เคนเนดี้ น้องชายของประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี้ ซึ่งถูกลอบสังหารไปก่อนหน้านั้น 5 ปี และกำลังอยู่ในจังหวะที่เป็นตัวเต็งในการลงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของอเมริกา กลับถูกลอบสังหารเสียชีวิตที่ลอสแองเจลลิส ความเศร้าโศกในครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงการเศร้าโศกเพียงผิวเผิน แต่มันคือการตอกย้ำลงไปในจิตใจคนอเมริกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเรียกได้ว่ามันคือ จุดสิ้นสุดของความหวังแห่งยุค งานภาพถ่ายของ Paul Fusco หนึ่งในช่างภาพ Magnum Photos ได้ดึงเอาอารมณ์แห่งการดับสิ้นความหวังคนอเมริกันทั้งคนจน คนรวย ผิวสี ผิวขาว ชุมชน ครอบครัว ผ่านทางภาพชุดที่บอกเล่าด้วยฉากการเดินทางของร่างโรเบิร์ต เคนเนดี้ บนขบวนรถไฟจากนิวยอร์ค สู่วอชิงตัน ดี.ซี. ผู้คนที่ยืนต้อนรับขบวนรถไฟแห่งความเศร้าโศกด้วยท่าทีต่างๆนานา การแสดงความเคารพ ความเศร้า ความสิ้นหวัง ที่ผ่านเลยไปพร้อมขบวนรถไฟ ภาพชุดดั้งเดิมเป็นภาพขาวดำที่ตีพิมพ์ลงใน Look Magazine แต่อีกสามสิบปีให้หลังจากนั้น มีการแสดงงานภาพชุดนี้ของ Paul อีกครั้งเป็นภาพสี… Read More ขบวนรถไฟแห่งความสิ้นหวัง การจากลาของ RFK ภาพชุดสุดคลาสสิคของ Paul Fusco

วันนี้อยากแนะนำ งานภาพชุดของ Takayuki Narita ช่างภาพชาวญี่ปุ่นอายุ 46 ปี เก็บเกี่ยวภาพถ่ายเป็นคอลเลคชั่นส่วนตัวไว้มากมาย แต่ภาพชุดที่น่าสนใจล่าสุดของเขา เพิ่งได้รางวัล Juror’s Pick ในรายการ Lensculture Street Photography Awards เมื่อปี 2016 จากภาพชุดที่ชื่อว่า “Rose Garden” มีความอบอุ่น น่ารัก ในขณะเดียวกันก็สะท้อนสังคมคนญี่ปุ่นออกมาได้อย่างชัดเจนภายใต้การวางเฟรมที่สวยงาม โดยมีฉากหลังของสวนกุหลาบในโอซาก้าเป็นตัวดำเนินเรื่อง “มันเป็นวันแดดเจิดจ้าในวันที่ 2 ของเดือนพฤษภาคม หลังจากผมย้ายมาอยู่ที่โอซาก้า ผมพบว่ามีสวนกุหลาบอยู่แถวนั้น ซึ่งช่วยให้ผมได้พักผ่อนหลังจากต้องช่วยดูแลแม่ยายของผม โดยที่ผมเดินมาอย่างไร้ซึ่งจุดหมายจนกระทั่งมาเจอที่นี่ ดอกกุหลาบมากมายและผู้คน ทั้งสองสิ่งนี้กำลังมีความสุขไปกับแสงแดดในฤดูร้อน ตรงกันข้ามกับที่บ้าน แม่ยายผมกำลังเหี่ยวเฉาไปกับการเจ็บป่วย ในโลกปัจจุบัน ผู้ฉกฉวยความงามของดอกไม้ กำลังกระทำการขโมยความงามนั้นด้วยกล้องดิจิตอล มือถือ เก็บไปเป็นพิกเซล จวบจนกระทั่งตอนนี้ ดอกไม้ยังคงเบ่งบานอยู่ในแฟลชการ์ดของพวกเขา ผมเองก็เพลิดเพลินไปกับดอกกุหลาบนับพันนับหมื่นในสวนกุหลาบนั้น กุหลาบซึ่งไม่มีวันเหี่ยวเฉา ไม่มีวันโรยรา”

Graciela Magnoni เป็นช่างภาพที่มีส่วนผสมจากหลากหลายเชื้อชาติ ทั้งฝรั่งเศส อุรุกวัย บราซิล นั่นทำให้เขาเติบโตมาในหลายๆประเทศที่มีความแตกต่างกัน เขาเติบโตทั้งในบราซิล ฝรั่งเศส อเมริกา และอีกหลายประเทศ จนในที่สุดเขาย้ายมาอยู่ที่สิงคโปร์ตั้งแต่ปี 2003 การระหกระเหินตลอดชีวิตของเขา กลับทำให้เขาเป็นคนค่อนข้างไม่ยึดติดกับอะไร สามารถอยู่ได้อย่างสบายใจในทุกๆที่ในโลก Graciela หลงรักการถ่ายภาพตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนที่เขาอยู่ปารีส และตั้งแต่บัดนั้นมันคือชีวิตของเขา และมันก็กลายเป็นอาชีพเดียวในชีวิตของเขา โดยที่เขาเริ่มสายอาชีพช่างภาพก็ตอนที่มาอยู่ที่บราซิล  Graciela มีประสบการณ์ในการถ่ายภาพข่าวให้กับหนังสือพิมพ์และแม็กกาซีนมากมาย ซึ่งปัจจุบันนี้เขากลายเป็นช่างภาพอิสระที่เน้นสร้างงานสารคดีของตัวเอง Graciela มักจะใช้เวลาวันละหลายๆชั่วโมงในการเดินถ่ายรูป ซึ่งนั่นเพราะเขาต้องการใช้สมาธิอย่างมากในการสำรวจทุกสิ่งทุกอย่างบนท้องถนนรอบๆตัว การถ่ายแบบแคนดิดและไม่เซ็ตฉากคือวิธีที่เขาถนัด ซึ่งมันคือทิศทางของการถ่ายภาพสตรีทและภาพสารคดีที่เขาใช้เสมอ มันทำให้งานของเขาดูเป็นธรรมชาติ มีอะไรบางอย่างส่งผ่านมาออกให้คนที่ชมภาพรู้สึกได้ สำหรับเขาแล้ว การถ่ายภาพสตรีทมันมีเสน่ห์ที่ความจริงของมัน      

บทความ โดย อาทิตย์ เลิศรักษ์มงคล (Sun) ถ้าจะมีหลักฐานเป็นตัวเป็นตนว่ารากเหง้าของงานภาพสตรีทนั้น ส่วนหนึ่งก็มีต้นทางมาจากงานภาพข่าว หลักฐานชิ้นนั้นก็คงจะมีชื่อว่า “Weegee” ช่างภาพข่าวอาชญากรรมอันลือลั่นที่กลายเป็นแรงบันดาลใจในงานศิลปะมากมายในยุคก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ชีวิตของ Weegee ยังถูกดัดแปลงไปสร้างเป็นหนังถึงสองครั้งคือ The Naked City ปี 1947 และ The Public Eye ปี 1992 การเปรียบเปรย (Juxtaposition) , อารมณ์ขัน (Humors) , การยิงแฟลช ฯลฯ ต่างๆเหล่านี้ไม่น่าจะอยู่ในงานภาพถ่ายอาชญากรรมได้เลย แต่มันกลับถูกร้อยเรียงเป็นเศษส่วนเล็กๆในงานของ Weegee จนเรียกได้ว่า งานภาพสตรีทยุคใหม่ (Modern Street Photography 1950 – 1990)ในฟากฝั่งอเมริกานั้นปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามีจิตวิญญาณของเขาอยู่ลึกๆเสมอไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่ง จริงๆแล้ว Weegee เพิ่งจะย้ายมาสู่อเมริกาเมื่อตอนเขาอายุ 11 ขวบ เขาเป็นครอบครัวชาวออสเตรีย (ปัจจุบันเป็นพื้นที่ในยูเครน) ที่เคร่งศาสนาและยากจน นั่นทำให้เขากระเสือกกระสนตั้งแต่เริ่มต้นเหยียบย่างบนพื้นแผ่นดินนิวยอร์ค ด้วยความเคร่งครัดในครอบครัวและความหัวรั้นของเขา นั่นทำให้เขาตัดสินใจหนีออกจากบ้านตั้งแต่อายุ 15… Read More “ฆาตกรรมคืองานของผม” – เรียนรู้ภาพสตรีทจาก Weegee