“รูปถ่ายไม่ได้แค่บันทึกสิ่งที่อยู่ในภาพ”

คือหนึ่งประโยคที่เบลพูดกับเราระหว่างบนสนทนา

หากรูปถ่ายไม่ได้เพียงแค่บันทึก สิ่งที่อยู่ในภาพ แล้วมันบันทึกอะไรอีกกันด้วยแน่ ?

คำถามนี้ถูกตอบอย่างลื่นไหลจากเรื่องเล่าที่เบลเล่าให้เราฟัง ทั้งจากประสบการณ์ไปชมแสงเหนือที่ไอซ์แลนด์ หรือประสบการณ์ดำน้ำครั้งแรก ประสบการณ์ต่างๆนั้นถูกเล่าให้เราฟังอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ ดูเหมือนรูปถ่ายของเบล จะไม่ได้บันทึกแค่สิ่งที่อยู่ภายในภาพ แต่บันทึกเอาเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น รวมถึงบันทึกความทรงจำเอาไว้ด้วย

 
แต่ก่อนที่จะมาถึงตรงนี้ เราชวนเบลมานั่งคุยกันในบ่ายวันพุธ ว่าด้วยเรื่องของภาพถ่าย เราเริ่มต้นด้วยคำถามที่ว่า

 

สำหรับเบลแล้วการถ่ายรูปคืออะไร แล้วทำไมถึงชอบการถ่ายรูป ?

ผมว่าการถ่ายรูปมันเป็นเหมือนไดอารี่ภาพ ก่อนหน้าที่เคยคิดว่า พวกความทรงจำ เวลาที่เราไปเที่ยว หรือโมเมนต์ที่เราประทับใจ เราคงจำได้และมันอยู่กับเรา แต่พออายุมากขึ้นเรื่อยๆยิ่งรู้สึกว่า พอกลับไปดูรูปเก่าๆเราจะรู้สึกว่า อันนี้เราลืมไปแล้ว แต่รูปถ่ายมันช่วยกระตุ้นและมันพาเรื่องที่ไม่ได้อยู่ในรูปกลับมาด้วย พอเรายิ่งโตขึ้นเราเลยยิ่งเห็นความสำคัญของรูปถ่ายมากขึ้นว่า บางทีรูปถ่ายมันไม่ได้แค่บันทึกสิ่งที่อยู่ในภาพเท่านั้น มันมีอย่างอื่น มันมีเสียง มันมีบรรยากาศ มันมีอะไรที่พอรูปนั้นมันป๊อปอัพขึ้นมา บางอย่างมันถูกลากออกมาด้วย

แต่จุดเริ่มต้นที่ทำให้เป็นคนชอบถ่ายรูปก็เพราะว่า เหมือนเวลาตาเรามองเห็นอะไรแล้วเรารู้สึกว่ามันสวย เราก็อยากsnapมันไว้ แล้วก็ได้ดูแมกกาซีน หรือรูปที่มันสวยๆจากคนอื่น มันก็เป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากถ่ายรูปแบบนั้นได้บ้าง แต่หลักๆมันเกิดจากการบันทึกโมเมนต์ที่ประทับใจในชีวิตของเรา กับตอนไปเที่ยว ที่ได้ถ่ายรูปเยอะ

 

มีสถานที่ท่องเที่ยวไหนที่ชอบเป็นพิเศษไหม ?

น่าจะเป็นทริปล่าสุดที่ไปยาวๆ ไปไอซ์แลนด์มา เป็นประเทศที่แลนด์สเคปสวยงามมาก นอกจากแสงเหนือนอกจากน้ำแข็งแล้ว ผมว่าแลนด์สเคปของประเทศเขาเป็นอะไรที่ตื่นตาตื่นใจมาก หลายๆโมเมนต์ที่ขับรถอยู่แล้วรู้สึกว่า นี่อยู่บนโลกรึเปล่า นี่มันที่ไหน มันประหลาดมาก และไม่เหมือนที่ไหนที่เราเคยไปมาก่อน บวกกับธรรมชาติ แล้วก็แสงเหนือ หรือว่าตัวถ้ำน้ำแข็ง อะไรพวกนี้ที่เราชอบมาก ถ่ายรูปยังไงก็สวย

 

แล้วสำหรับเบลเวลาถ่ายรูปมีแสงบรรยากาศตอนไหนที่ชอบเป็นพิเศษรึเปล่า ?

ก็คงเหมือนทุกคนแหละ ช่วงMagic Hoursตอนนั้นก็จะชอบ แต่สุดท้ายแล้วผมชอบแสงธรรมชาติเลย แดดจัดๆเลย กับหรือไม่ก็เป็นพวกIndoorที่มีการจัดแสงหรือว่ามีอะไรที่มันเป็นมีแสงมีสีเยอะๆไปเลย ถ้าไม่อย่างนั้นก็ชอบDay Light ธรรมชาติ

 

แล้วมีกล้องตัวที่ชอบใช้เป็นพิเศษไหมคะ ?

ตอนนี้ก็จะเป็น Leica Q ครับ ด้วยความที่ผมชอบ snap ยังไม่ได้เป็นคนที่เซียนเรื่องโฟกัส อันนี้มันเป็นแบบ Auto Focus มันก็เลยค่อนข้างsnapได้เร็ว

แล้วก็ในยุคที่เขาเริ่มกลับมาถ่ายฟิล์มกัน ก็รู้สึกอยากกลับมาถ่ายกับเขาเหมือนกัน ก็เลยมีตัวที่ถ่ายง่าย ก็จะเป็นตัวนี้ครับ Contax ที่เป็นPoint and shoot สามารถถ่ายได้อย่างค่อนข้างรวดเร็ว สุดท้ายแล้วอารมณ์ของภาพฟิล์มก็เป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกพิเศษอยู่ดี ถึงแม้ว่าดิจิตอลมันก็จะไปผ่านApp หรือว่าไปปรับอะไรได้บ้าง แต่อันนี้มันก็ได้เลย ไม่ต้องมาเลือกฟิลเตอร์ เลือกอะไรอีก มู้ดมันก็พิเศษเลย

 

ถ้าให้เลือกเลือกได้ไหม ระหว่างดิจิตอล กับ ฟิล์ม ?

ถ้าให้เลือก เลือกดิจิตอล เพราะผมรู้สึกว่าอีกมุมนึงของผม ผมเป็นคนชอบแต่งรูปเหมือนกัน ผมรู้สึกว่าศาสตร์ของการแต่งรูปมันก็เป็นศิลปะอีกแบบหนึ่ง มันก็จะมีเพื่อนผมบางคนที่รู้สึกแอนตี้ แต่ก็แล้วแต่ความชอบ แต่ผมรู้สึกว่าการeditรูปมันก็ศิลปะอีกแขนงนึงเลยที่เราก็ชอบ เรารู้สึกว่า โอเค มันจบหลังกล้องด้วยความสวยในระดับนี้แล้ว แต่มันสามารถtwistไปได้อีกหลายแบบหลังจากนั้นอีก แน่นอนตอนถ่ายมันก็ต้องสวยแล้วก็ประทับใจเราในความpureของมันแล้วแหละ แต่เราก็ชอบที่จะพามันไปต่อเหมือนกัน

 

นอกจากชอบเที่ยวชอบอะไรอย่างอื่นไหม ?

ชอบดูคอนเสิร์ต ชอบฟังเพลง ชอบอยู่กับเพื่อน กับคนที่เรารู้สึกสบายใจด้วย

 

อย่างตอนนี้เบลชอบฟังเพลงอะไรอยู่ ?

อัลบัมล่าสุดที่ฟังแล้วชอบคือ Tom Misch, Prep, Honne เราชอบ R&B Soul ที่มีความสมัยใหม่หน่อย

 

แล้วหนังที่ชอบดู หรือพึ่งดูมาล่าสุดล่ะ ?

Avenger, Quite Place ดีมาก สนุกมาก แล้วก็ดูซีรี่ย์ ปกติอยู่บ้านดู Netflix

 

เบลคิดว่าความชอบส่วนตัว ไลฟ์สไตล์ ส่งผลออกมาทางภาพถ่ายไหม ?

ส่งผลนะ เพราะว่าการจะถ่ายอะไรมันก็เป็นรสนิยมของคนนั้นด้วย เพราะแต่ละคนอยู่ที่เดียวกัน ก็มองเห็นไม่เหมือนกัน บางคนว่าแบบนี้สวย บางคนก็เห็นอีกแบบนึงว่าสวย เพราะฉะนั้นมันก็เป็นเรื่องของมุมมองของแต่ละคน ซึ่งมันก็ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นความชอบของเรา การที่เราเสพอะไรก็แล้วแต่ มันก็ตกตะกอนข้างใน ว่าคนคนนั้นชอบความสวยงามแบบไหน สนใจอะไร บางคนสนใจแสง ไม่สนใจเลยว่าเซทติ้งจะเป็นยังไง แต่มองหาแต่แสงว่าแสงตรงไหนสวย มันก็แล้วแต่คน แต่เราเป็นคนที่ชอบอะไรหลายๆอย่าง ไม่ได้รู้สึกว่าอินกับอะไร แล้วจะต้องทำอย่างนั้นอย่างเดียว

 

สุดท้ายแล้ว อยากฝากอะไรถึงคนที่ชอบถ่ายรูปไหม ?

ไม่ฝากอะไรถึงใครดีกว่า แต่เป็นสิ่งที่เราบอกตัวเองเสมอว่า สุดท้ายแล้วการอยู่ตรงนั้นจริงๆสำคัญที่สุด บางคนอยู่ตรงนั้น แต่มองสิ่งเหล่านั้นผ่านหน้ากล้องตลอดเวลา จนไม่ได้สัมผัสสิ่งนั้นจริงๆ เราจะพยายามใช้เวลากับการถ่ายไม่เยอะ เราเห็นบางคนถ่ายรูปตลอดเวลา แต่ไม่มีโมเมนต์ที่เขาได้วางกล้องแล้วอยู่ตรงนั้น ได้สัมผัส หรือบางคนดูคอนเสิร์ตแล้วถ่ายวีดีโอตลอดเวลา เราก็เป็นนะ เราไม่ได้ว่าใคร แต่พยายามจะเตือนตัวเองว่า อย่ามากไป ชีวิตจริงเราต้องอยู่ตรงนั้นจริงๆต้องสัมผัสมันจริงๆ ไม่ใช่ว่าเรามัวแต่จะกังวลว่าเราจะไม่ได้ภาพ เราจะไม่ได้มีรูปอะไรไปอวดไปแชร์ อะไรแบบนี้เราว่ามันไม่ใช่ มันเป็นแค่ส่วนหนึ่ง มันเป็นแค่บันทึกจริงๆ อย่าไปเสียเวลากับมันโดยที่เราพลาดที่จะสัมผัสของจริง อันนี้คือสิ่งที่เราไม่ได้บอกใคร แต่เราบอกกับตัวเอง

เราพยักหน้าเห็นด้วย ดูเหมือนว่าการที่เบลได้ใช้เวลากับเหตุการณ์ตรงหน้านั้น ยิ่งทำให้รูปถ่ายของเบลเต็มไปด้วยเรื่องราวและความทรงจำ