แปล โดย อาทิตย์ เลิศรักษ์มงคล (Sun) งานโปรเจคภาพ “สิ่งที่หลงเหลือ – ในความทรงจำจากสงครามโลกครั้งที่ 2” คือการยึดโยงเอาวันเวลาและความทรงจำร่วมสมัยในเยอรมันผ่านภาพถ่ายของสถานที่และผู้คน Gesche Würfel เธอเลือกถ่ายภาพสถานที่ต่างๆที่ฉายภาพความโหดร้ายของนาซีด้วยเทคนิคแสงโอเว่อร์ ซึ่งเกิดผลให้เห็นเป็นเพียงภาพลางๆ เปรียบเสมือนความทรงจำที่ภาพต่างๆเป็นเพียงส่วนเสี้ยวจนคลุมเครือ ดูไม่ออกว่าภาพนั้นเป็นสีหรือภาพขาวดำ เธอใช้วิธีถ่ายให้แสงมากกว่าปกติทุกๆ 1 วินาที แทนเวลาทุก 1 ปีหลังจากสงครามจบสิ้นไป ยกตัวอย่าง ภาพที่ถ่ายในปี 2o16 ก็คือ 71 ปีหลังจากสิ้นสุดสงคราม เธอจะถ่ายให้แสงเกินจากที่วัดปกติ 71 วินาที Gesche Würfel เข้าไปพบเจอกับผู้คนผ่านการถ่ายภาพและสัมภาษณ์ โดยเลือกเอาคนที่ผ่านประสบการณ์สงครามมา รวมไปถึงผู้ที่รอดชีวิตจากค่ายกักกัน , ฝ่ายสนับสนุนนาซี , ผู้ที่อาศัยอยู่ในเยอรมัน และกลุ่มที่เป็นฝ่ายพันธมิตร ซึ่งบทสัมภาษณ์แสดงให้เห็นถึงมุมมองต่อสงครามและการปกครองของฮิตเล่อร์ Gesche Würfel เป็นช่างภาพร่วมสมัยจากเนเพิลฮิลล์ อเมริกา เธอทำงานด้านสังคมศาสตร์ซึ่งต้องลงไปสำรวจผู้คนหลากหลาย งานภาพของเธอได้รับรางวัลและได้ถูกจัดแสดงมากมายทั่วโลก รวมถึงงาน “What Remains of the Day – Memories of World… Read More ภาพถ่ายด้วยเทคนิคแสงโอเว่อร์ แทนความทรงจำจากสงคราม โดย Gesche Würfe

บทความ โดย อาทิตย์ เลิศรักษ์มงคล (Sun) 21 สิงหาคม ปี 1962 ณ MoMA พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยที่ทรงอิทธิพลที่สุดของโลก คือวันที่เริ่มเปิดนิทรรศการภาพถ่ายที่ถือได้ว่าเป็นหลักไมล์สำคัญอีกครั้งของวงการศิลปะภาพถ่าย ในใบสูจิบัตรงานนั้นได้เขียนเอาไว้ว่า งานภาพถ่ายสีของ Ernst Haas คือก้าวใหม่ของ “ศาสตร์แห่งการมองเห็น” เมื่อภาพถ่ายไม่ใช่เพียงแค่ภาพข่าว แต่มันคือ “บทกวีที่มองเห็นได้ด้วยตา”  ในยุคที่ภาพสีคือชนชั้นล่างของวงการศิลปะภาพถ่าย ไม่มีใครให้การยอมรับภาพสี Henri Cartier-Bresson ปรมาจารย์ภาพสตรีทในยุค ’40s แสดงทัศนคติความชังต่อภาพสีอย่างแรงกล้า Ansel Adams ปรมาจารย์ภาพถ่ายขาวดำชื่อดังของโลก ในยุค ’50-60s ต้องแอบโชว์ผลงานภาพสีของเขาเฉพาะในกลุ่มใต้ดินในยุคนั้นเท่านั้น แต่ MoMA หวังใจไว้ว่าความขัดแย้งนั้นกำลังจะหมดลงด้วยภาพถ่ายแห่งการปฏิวิติของ Ernst Haas Ernst Haas เป็นช่างภาพชาวออสเตรียผู้สนใจในงานศิลปะภาพวาด นั่นทำให้เขามุ่งเน้นการถ่ายภาพเชิง abstract เป็นหลัก จนกระทั่งเขาเริ่มหันมาถ่ายภาพข่าวเป็นอาชีพในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 และจากนั้นไม่นานเขาจึงได้รับเชิญจาก Robert Capa ผู้ก่อตั้งเอเจนซี่ช่างภาพ Magnum Photos เข้าเป็นหนึ่งในสมาชิก… Read More ประวัติศาสตร์การถ่ายภาพ Ernst Haas ช่างภาพผู้เขียนบทกวีด้วยภาพสี

บทความ โดย อาทิตย์ เลิศรักษ์มงคล (Sun) 5 มิถุนายน 1968 เพียงไม่ถึง 3 เดือนหลังการลอบสังหารมาร์ติน ลูเธอร์ คิงก์ ความอืมครึมในประเทศอเมริกากลับยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อโรเบิร์ต เคนเนดี้ น้องชายของประธานาธิบดีจอห์น เอฟ. เคนเนดี้ ซึ่งถูกลอบสังหารไปก่อนหน้านั้น 5 ปี และกำลังอยู่ในจังหวะที่เป็นตัวเต็งในการลงชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของอเมริกา กลับถูกลอบสังหารเสียชีวิตที่ลอสแองเจลลิส ความเศร้าโศกในครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงการเศร้าโศกเพียงผิวเผิน แต่มันคือการตอกย้ำลงไปในจิตใจคนอเมริกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนเรียกได้ว่ามันคือ จุดสิ้นสุดของความหวังแห่งยุค งานภาพถ่ายของ Paul Fusco หนึ่งในช่างภาพ Magnum Photos ได้ดึงเอาอารมณ์แห่งการดับสิ้นความหวังคนอเมริกันทั้งคนจน คนรวย ผิวสี ผิวขาว ชุมชน ครอบครัว ผ่านทางภาพชุดที่บอกเล่าด้วยฉากการเดินทางของร่างโรเบิร์ต เคนเนดี้ บนขบวนรถไฟจากนิวยอร์ค สู่วอชิงตัน ดี.ซี. ผู้คนที่ยืนต้อนรับขบวนรถไฟแห่งความเศร้าโศกด้วยท่าทีต่างๆนานา การแสดงความเคารพ ความเศร้า ความสิ้นหวัง ที่ผ่านเลยไปพร้อมขบวนรถไฟ ภาพชุดดั้งเดิมเป็นภาพขาวดำที่ตีพิมพ์ลงใน Look Magazine แต่อีกสามสิบปีให้หลังจากนั้น มีการแสดงงานภาพชุดนี้ของ Paul อีกครั้งเป็นภาพสี… Read More ขบวนรถไฟแห่งความสิ้นหวัง การจากลาของ RFK ภาพชุดสุดคลาสสิคของ Paul Fusco

วันนี้อยากแนะนำ งานภาพชุดของ Takayuki Narita ช่างภาพชาวญี่ปุ่นอายุ 46 ปี เก็บเกี่ยวภาพถ่ายเป็นคอลเลคชั่นส่วนตัวไว้มากมาย แต่ภาพชุดที่น่าสนใจล่าสุดของเขา เพิ่งได้รางวัล Juror’s Pick ในรายการ Lensculture Street Photography Awards เมื่อปี 2016 จากภาพชุดที่ชื่อว่า “Rose Garden” มีความอบอุ่น น่ารัก ในขณะเดียวกันก็สะท้อนสังคมคนญี่ปุ่นออกมาได้อย่างชัดเจนภายใต้การวางเฟรมที่สวยงาม โดยมีฉากหลังของสวนกุหลาบในโอซาก้าเป็นตัวดำเนินเรื่อง “มันเป็นวันแดดเจิดจ้าในวันที่ 2 ของเดือนพฤษภาคม หลังจากผมย้ายมาอยู่ที่โอซาก้า ผมพบว่ามีสวนกุหลาบอยู่แถวนั้น ซึ่งช่วยให้ผมได้พักผ่อนหลังจากต้องช่วยดูแลแม่ยายของผม โดยที่ผมเดินมาอย่างไร้ซึ่งจุดหมายจนกระทั่งมาเจอที่นี่ ดอกกุหลาบมากมายและผู้คน ทั้งสองสิ่งนี้กำลังมีความสุขไปกับแสงแดดในฤดูร้อน ตรงกันข้ามกับที่บ้าน แม่ยายผมกำลังเหี่ยวเฉาไปกับการเจ็บป่วย ในโลกปัจจุบัน ผู้ฉกฉวยความงามของดอกไม้ กำลังกระทำการขโมยความงามนั้นด้วยกล้องดิจิตอล มือถือ เก็บไปเป็นพิกเซล จวบจนกระทั่งตอนนี้ ดอกไม้ยังคงเบ่งบานอยู่ในแฟลชการ์ดของพวกเขา ผมเองก็เพลิดเพลินไปกับดอกกุหลาบนับพันนับหมื่นในสวนกุหลาบนั้น กุหลาบซึ่งไม่มีวันเหี่ยวเฉา ไม่มีวันโรยรา”