อะไรๆก็เป็นงานศิลปะได้ จริงไหมนะ ?
วันนี้เราได้มีโอกาสคุยกับศิลปินหน้าใหม่ทั้ง 7 คน ที่ร่วมแสดงงานในนิทรรศการศิลปะคอนเซปชวล Nerd Night#1
สิ่งที่น่าสนใจในงานนี้คือ ศิลปินแต่ละคนนั้นมาจากมากมายหลายอาชีพ
ทั้งแม่บ้าน วิศวกร นักศึกษา ช่างภาพ เจ้าของธุรกิจ ฯลฯ
อย่างที่เราเคยสงสัยไปแล้วว่า อาชีพไหนๆก็ถ่ายสตรีทได้(เหรอ?) ทำให้เรารู้ว่าไม่ว่าอาชีพไหนก็ทำงานศิลปะได้ แถมดูเหมือนความสามารถพิเศษในอาชีพนั้นๆ จะช่วยเพิ่มมุมมองที่น่าสนใจให้กับงานมากขึ้นไปอีก
มาคราวนี้งานของแต่ละคนช่วยตอบคำถามให้เราได้อีกข้อหนึ่งว่า อะไรๆก็เป็นงานศิลปะได้ จริงไหมนะ ?
ใครจะไปคิดว่าการทอดไข่ หรือการไปเดินเล่นตอนกลางคืนก็จะกลายเป็นงานศิลปะได้
เรามาเริ่มกับศิลปินคนแรกเลยดีกว่า
ทอดไข่ดาว กับ คุณเต้-จิราภรณ์ วิหวา
- สำหรับคุณเต้ ศิลปะกับชีวิตประจำวันมีความเกี่ยวข้องกับยังไงบ้าง
ถ้าตีความว่าศิลปะคือความงามในชีวิต เราค่อนข้างสนุกกับการมองหาความงามเล็กๆ ในชีวิตประจำวันค่ะ พยาบาลติดโบใหญ่ๆ สวยๆ สีชุดกันฝนของพี่แมสเซนเจอร์น่ารัก รูปโปรไฟล์ในเฟซบุ๊กของใครสักคนที่สวยจัง อาหารกลางวันที่เห็นแล้วน้ำลายไหล อะไรแบบนี้ค่ะ จริงๆ ท่ามกลางชีวิตที่ยุ่งมากๆ อะไรแบบนี้ทำให้ยังสนุกกับแต่ละวันอยู่บ้าง
- ไข่รูปทรงที่แปลกที่สุดที่เคยทำมาหน้าตาคล้ายกับอะไร
ไข่ที่มีหน้าตาเหมือนแม่มดค่ะ (ไม่รู้คนอื่นเห็นแล้วจะคิดว่าเป็นแม่มดหรือเปล่า) ชอบที่มันมีปาก มีจมูกงุ้มๆ เหมือนในหนังสือนิทานดี
ว่ายน้ำ กับ คุณตั้ง-ตะวันวาด วนวิทย์
- รู้จักแบบ(Subject)เป็นการส่วนตัวไหม ? คนเหล่านี้คือใคร ?
มีภาพสุดท้ายครับที่เป็นเพื่อนของผมเอง ตอนนั้นเราไปถ่ายรูปหาโปรไฟล์ picture ให้เขาใหม่ ผมมีไอเดียลองถ่ายโดยใช้แฟลชใต้นํ้า พอได้ภาพแล้วเขาก็ไปว่ายนํ้าลอยตัว ผมก็ถ่ายตอนเขาลอยตัวเลยได้ภาพนี้มาครับ
- การถ่ายภาพชุดนี้ทำให้ค้นพบอะไรในตัวเองบ้างไหม ?
จริงๆแล้วภาพชุดนี้ไม่ได้ผ่านกระบวนการทางความคิดมาก่อนครับ ผมแค่อยากอยู่ในนํ้ามากๆช่วงที่ทำโปรเจคนี้ตั้งแต่เริ่ม พอถ่ายเสร็จผมเพิ่งมารู้ว่าผมพยายามหนีคนอยู่ ก่อนหน้านี้มันมีปัญหาที่ทำให้ผมรู้สึก อาย กลัว เสียใจ ไม่อยากเจอคนเท่าไหร่ แต่อยากถ่ายรูปมากๆอยู่ดี เลยถ่ายในนํ้าครับ เพิ่งมารู้ว่าตัวเองทำไปทำไมก็ตอนที่ถ่ายจบโปรเจคแล้ว
แอบมองยามหลับ กับ คุณจูม-อนุสาสน์ เหล่าจูม
- ชอบอะไรในการถ่ายรูปเป็นพิเศษ ?
ในการออกไปถ่ายรูปของผมแต่ละครั้งสิ่งที่ผมชอบที่สุดก็คงเป็นบรรยากาศของสถานที่แต่ละแห่งครับ เหมือนเราออกไปผจญภัยกับที่ที่เราคุ้ยเคยแต่เราไม่รู้เลยว่าเราจะเจอกับเหตุการณ์อะไรบ้าง อย่างโปรเจคซีรี่ย์นี้ผมเจอเรื่องตื่นเต้นหลากหลายมากเลยนะครับ เพราะว่ามันต้องออกไปถ่ายหลังเที่ยงคืน เพราะพวกพี่ยามเค้าจะหลับกัน เป็นหลังเที่ยงคืนที่ผมต้องเจอคนเมา หมาไล่กัด และพีคเกือบทุกคืนคือตำรวจค้นรถ จนเค้าจำหน้าได้และไม่ค้นละครับ ^^
- ได้อะไรกลับไปบ้างจากการทำงานชุดนี้ ?
ผมว่าสิ่งที่ผมได้นั้นน่าจะเป็นเรื่องที่เราต้องการเอาชนะตัวเองครับ ผมก็ไม่ได้เป็นคนถ่ายรูปเก่งอะไรมากนัก และมีอีกหลายสิ่งในการถ่ายรูปที่เรายังต้องศึกษาทำความเข้าใจอีกเยอะมาก โปรเจคนี้เหมือนเราได้รับโจทย์จากการเรียนและเราต้องไปศึกษาหามันด้วยตัวเอง เราได้ความท้าทายจากโจทย์ที่เราสร้างขึ้นมาและต้องเอาไปพัฒนาต่อ ต้องขอบคุณพี่หนิง พี่แรมมี่ และพี่ไอซ์มากครับ ที่คอยแนะนำและวิจารณ์โปรเจคนี้อย่างตรงไปตรงมาจนผมเอาไปพัฒนาต่อได้สำเร็จครับ
เดินเล่นตอนกลางคืน กับ คุณปลื้ม-ฐิตพัฒน์ ฉิมประเสริฐ
- มีวิธีในการหาแบบ(Subject) ที่น่าสนใจยังไง ?
เลือกตัวแบบจากสัญชาตญาณของเราเองครับ อะไรบางอย่าง ที่ดึงดูดความสนใจ เรากดถ่ายจากตรงนั้นเลย แต่ที่ทำให้แตกต่างกันในผลงาน คือสิ่งที่เราเสพ หรือรับมันเข้าไปครับ เพราะผมเชื่อว่า Input = Output อะไรก็ตามที่เรารับเข้าไป ไม่จำกัดแค่ผลงานภาพถ่าย แต่ทั้งจากการอ่านหนังสือ การดูหนัง แนวดนตรีที่ฟัง แม้กระทั่งอารมณ์ความรู้สึกของเรารวมกัน มันจะกลายเป็นตัวที่เปลี่ยนสัญชาตญาณ และเกิดเป็นผลงานเฉพาะตัวขึ้นมาได้ครับ
- ชอบอะไรในการถ่ายรูปเป็นพิเศษ ?
‘ยิ่งเรียนรู้การถ่ายภาพมากเท่าไหร่ มันก็จะยิ่งเกี่ยวกับการถ่ายภาพน้อยลงเท่านั้น’ ไม่แน่ใจว่าจำมาจากไหนนะครับ (และก็ไม่รู้ว่าจำถูกมั้ย) แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ ผมชอบจุดที่การถ่ายภาพ คือเราเรียนรู้เพื่อลืมมัน แล้วหันไปสนใจสิ่งอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการถ่ายภาพเลย มันทำให้เราต้องรู้รอบด้านไม่ใช่แค่การถ่ายภาพ เป็นเหมือนประตูสู่โลกใบอื่นๆ ทำให้เราได้รู้อะไรมากขึ้นครับ
เดินผ่านสิ่งศักดิ์สิทธิ์ กับ คุณหน่อง-ภูวดล แสงวิเชียร
- ทำไมถึงสนใจในประเด็นนี้ ? (ความเชื่อและสิ่งศักดิ์สิทธิ)
ผมมองว่ามันเป็นสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเราในสังคมไทย อยู่ในความสนใจของคนจำนวนมาก มีความลึกลับ กำกวม ตีความได้หลายอย่าง เป็นสิ่งที่ทั้งน่ากลัวและน่าหลงใหลไปพร้อมๆ กัน รวมถึงความท้าทายในการถ่ายภาพที่จะต้องจับอารมณ์ที่ทำให้ผู้ดูเกิดความรู้สึกร่วมไปกับเรามาด้วย
- อะไรทำให้สนใจในการถ่ายภาพเป็นพิเศษ ?
ในช่วงแรกๆ ที่หันมาจับกล้อง ผมสนใจในเรื่องของเทคนิคการถ่ายภาพเวลาดูงานของช่างภาพดังๆ แล้วประทับใจ ก็อยากจะถ่ายให้ได้อย่างเขาบ้างแต่ในช่วงหลังๆ ผมเริ่มหันมาให้ความสนใจกับเรื่องจิตใต้สำนึก สิ่งที่เป็นตัวกระตุ้นในการตัดสินใจที่ทำให้ผมตัดสินใจกดชัตเตอร์เก็บภาพนั้นๆ มา ยิ่งถ่ายด้วยกล้องฟิล์มและถ่ายต่อเนื่องกันเยอะๆ มันจำเป็นที่จะต้องกลั่นกรองก่อน กดยับมาก่อนแบบดิจิตอลไม่ได้ เมื่อมานั่งพิจารณาดูภาพที่ถ่ายมาก็จะเห็นสิ่งที่อยู่ในจิตใต้สำนึกของเราว่าชอบอะไร หรือมีอะไรที่เป็นแรงบันดาลใจให้เก็บภาพที่มีลักษณะร่วมกันบางอย่างมาซ้ำๆ กัน นำมาประติดประต่อกันเป็นเรื่องราวของเราที่มันสะท้อนออกมาในภาพ
ไปวัด/โบสถ์/มัสยิด กับ คุณRedacted
- ทำไมถึงอยากพูดถึงประเด็นนี้ในงาน?
นิสัยเราเป็นคนที่ไม่เชื่อใครง่ายๆ(เข้าข่ายเป็น skeptic) ก็เลยมีความสงสัยมาตลอดว่าความศักดิ์สิทธิ์ทำไมถึงศักดิ์สิทธิ์ ใครบอกว่าต้องศักดิ์สิทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์แล้วได้อะไร ฯลฯ ประกอบกับตอนเด็กๆเราโตมาโดยได้สัมผัสกับทั้งศาสนาพุทธ คริสต์ และ ความไม่มีศาสนา ก็เลยเหมือนจะเห็นศาสนาต่างๆในมุมมองคนนอกอยู่ตลอด และก็จะมีความไม่เห็นด้วยหลายๆอย่างอยู่เสมอ
จริงๆประเด็นเรื่องศาสนาไม่ใช่เรื่องใหม่ เป็นธีมที่ศิลปินทั่วโลกทำจนแทบจะหมดทุกแง่มุมแล้ว แต่เราก็มองว่า นี่คือสิ่งที่เราคิด ถ้าจะมีช่องทางไหนให้แสดงออก ก็คงกับงานนี้งานเดียวแหละค่ะ
- ได้อะไรกลับมาบ้างจากการทำงานชุดนี้?
ก็ได้เข้าถึงกระบวนการทำงานและกระบวนการคิดในการทำงานศิลปะซึ่งแต่เดิมเราเป็นผู้เสพ ก็จะไม่เห็นเบื้องลึกเบื้องหลังว่ามันมีที่มาอย่างไร มีอิทธิพลต่อผลสำเร็จของงานหรือไม่ อีกอย่างคือการออกไปถ่ายรูปศาสนา ก็ทำให้เราเห็นถึงความเป็นไปและคาแรคเตอร์ที่ต่างกันของแต่ละศาสนาในประเทศไทย เช่น วัดพุทธ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวไปแล้ว โบสถ์คริสต์ ก็จะมีความไม่เป็นกันเองที่ชวนอึดอัด หรือที่มัสยิด ก็จะเห็นความเป็นชุมชนที่หมุนรอบที่นั่น ทำให้กลับมาตั้งคำถามกับวิธีการทำงานของตัวเองประมาณหนึ่งว่าเหมาะสมแล้วหรือยัง
เล่นดนตรี กับ คุณปิ๊ก-ศิวัช อ่วมประดิษฐ์
Melody/Memory คือ การทดลองนำเสียงที่เป็นความทรงจำของผม และเสียงที่เป็นความทรงจำของใครบางคน ซึ่งถูกจัดเก็บในช่วงเวลาต่างกัน มาจัดวางบนพื้นที่ส่วนตัวที่ถูกจำลองขึ้น เพื่อเชื่อมโยงเสียง สถานที่ และความทรงจำเดิม ก่อให้เกิดการสร้างความทรงจำใหม่ ที่เชื่อมโยงกันระหว่างเสียง สถานที่ และผู้ฟัง ซึ่งอาจจะได้ยินหรือรู้สึกในสิ่งที่แตกต่างจากสิ่งที่ผมได้ยินหรือรู้สึกก็เป็นได้
- ชอบอะไรเกี่ยวกับดนตรีเป็นพิเศษ
ผมฟังเพลงตั้งแต่เด็ก แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังค้นพบอะไรใหม่ๆ จากดนตรีเสมอครับ เพลงเดิมๆ ที่เคยฟังเป็นร้อยครั้ง ก็ยังมีเสียงที่ไม่เคยได้ยิน ความเงียบก็มีเสียงบางอย่าง แม้แต่เสียงรบกวนก็ยังมีความงาม เสียงและดนตรีเชื่อมโยงตัวเราเข้ากับอะไรบางอย่างอยู่เสมอ
- การทำงานชุดนี้ทำให้ค้นพบอะไรในตัวเองบ้างไหม ?
ได้ค้นพบว่าเป็นคนหมกมุ่นกับตัวเอง และบางเรื่องที่เราคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดา อาจจะมีมุมพิเศษที่เราไม่เคยเห็นก็ได้
Self-Portrait กับ คุณบุ๊ค-วาทิต วัฒนสกลพันธุ์
- ชอบอะไรในการถ่ายรูปเป็นพิเศษ?
มันเป็นเครื่องมือเก็บความทรงจำที่ดีนะ แล้วมันก็ง่ายมากๆในทุกวันนี้ที่เราหยิบมือถือขึ้นมาsnap แล้ว post ได้ทันที รูปถูกเก็บใน cloud ไม่หายไปไหน มันเป็นเครื่องมือในการแสดงออกที่ปัจจุบันทันด่วนมาก เราชอบความรู้สึกที่เห็นแล้วชอบถ่ายเลยมันจริงดี
- การถ่ายภาพชุดนี้ทำให้ค้นพบอะไรในตัวเองบ้างไหม?
ภาพชุดนี้เริ่มมาจากเราอยากที่จะเข้าใจตัวเองมากขึ้น แล้วพอดีไก่(ณฐพล บุญประกอบ)ให้โจทย์ self-portrait ที่ไม่มีตัวเองในรูป เราก็เลยพยายามหาวิธีถ่ายทอดความเป็นตัวเองในทางอื่นออกมา เราเลยค้นพบอะไรเยอะเลยทั้งจากที่เราโฟกัสที่ความรู้สึกตัวเองแล้วพยายามถ่ายทอดออกมาและจากที่ได้คุยกับไก่ ไก่ก็ช่วยเรากะเทาะมันออกมาได้มากเหมือนกัน ระหว่างทำงานก็ค่อยเจอไปเรื่อยๆเจอความรู้สึกของตัวเองจริงๆที่ไม่ใช่เพราะกฎเกณฑ์ความถูกต้องอะไรที่มากำหนด เราว่าเราค้นพบความอิสระที่จะเป็นตัวเองมากขึ้นนะ
โดยทั้งหมดนี้เราหยิบมาแค่บางส่วนจากงานนิทรรศการศิลปะคอนเซปชวล Nerd Night #1
สามารถมาชมงานได้ตั้งแต่วันที่ 23 มิถุนายน 2561 ถึง 31 กรกฏาคม 2561 ที่ Husband and Wife Art Farm
